Marin Držić’in avam bir tüccar ailenin en küçük oğlu olarak 1508’de Dubrovnik’te bulunan Rektör Sarayı’nın yanındaki aile evinde doğduğu düşünülmektedir. Bu Kotor kökenli aile, 14.yüzyılda gayrimeşru olan oğlullarını sürdürdüğü için soyluluk unvanlarını kaybetmişlerdir. Marin Držić’in annesinin adı Anukla’dır ve annesi saygın bir burjuva ailesi olan Kotruljević ailesinden gelmektedir.
Normal vatandaşlar Dubrovnik’teki devlet işlerine yorum dahi yapamıyorken Držić’in ailesinin tıpkı soylu aileler gibi devlet işlerinde çok uzun yıllardan beri söz hakları vardı. Ve onlara verilen bu devlet işlerindeki söz hakkı,daha sonra Tüm Azizler’in Kilisesi (sonraki adı: Domino Kilisesi olacak olan) ve Koloçep Adasındaki Aziz Petrus’un Kilisesinde hizmet eden rahip Marin’e verilmiştir.
Böylece Rahip Marin ve sonraki Rektör Nikola Gozze kilisenin mülklerinden (örneğin Rijeka Dubrovaçka’daki mülk gibi) kendilerine özel gelir elde etmişlerdir.
Džore, yaygın olarak bilinen ilk şairdir ve yerli tiyatronun öncüsüdür.Aynı zamanda Marin’in babasının büyük kardeşi ve Držić’in amcasıdır. Fakat Džore, 8 Ağustos 1453 yılında Rektör Sarayı’nın deposunda ki patlamada yaklaşık yüz kişi ile birlikte hayatını kaybetmiştir. Marin’in kardeşi ise ünlü bir ressam olan Vlahoydu.
Marin’e annesi tarafından ona kalan mirası ve kiliseden aldığı geliri olmasına rağmen tüm hayatı boyunca maddi sıkıntıları olmuştur. Marin’i bütün hayatı boyunca takip eden maddi sorunları hakkındaki ilk yazılı kayıt; Aziz Andreas’ın Manastırındaki rahibelerle 1536 yılında yaşadığı tartışmadır.
Dubrovnik’in Konseyi, 1526 yılından beri din adamı olan Marin Držiç’i 1538 yılında Dubrovnik Katedrali’ne orgcu olarak seçmişlerdir ve aynı yılın Ağustos ayında,Toskana’da Siena Üniversitesinde okuması için ona maddi destek sağlamışlardır.
1541 yılında Držiç, bir öğrenim yılı için Siena Üniversitesi’nin Rektör yardımcılığı makamına getirilmiştir ve bu görevin ardından öğrenci yurdunun rektörü olarak seçilmiştir.
Držiç’in yasak olan bir komik tiyatro oyununa aktör olarak katıldığı ve hatta belki kendisinin şahsen yazdığı bu tiyatro oyunu hakkında 1542 yılında yapılan bir soruşturma sonucunda sadece hafif bir ceza almıştır.
Konseyin kararıyla kayda geçirilmiş olan belgelere göre, Marin yün zaanati üzerinde çalıştığı zanaathanesinde olamadığı vakitlerde Dubrovnik’te katip olarak eğitim gören kardeşi Vlaho onun yerine zanaathanede çalışmaya devam ediyordu. Aynı yılın sonunda Marin, Avusturyalı Kont Christoph von Rogendorf ile tanışmıştır. Marin ‘ in Bu Kont ile olan ilk görevi, Kont ‘ un kethudası olarak Viyana’ya gitmekti ve bu görevini 1546 yılında Dubrovnik’e dönmesiyle tamamlamış oldu. Dubrovnik’e döndükten sonrada kont ile çalışmaya devam etti ve kontun İstanbul’a gidişinde de onun tercümanı olarak yanında bulundu.
Držić İstanbul’dan Dubrovnik’e 1547 yılının başlarında dönmüştür. Držić İstanbul’dayken, babası ve amcası daha önce Dubrovnik’ten kovulmuş olan genç Marino Bucignolo ile yaşadığı siyasi anlaşmazlıkları Küçük Konseye rapor olarak yazmış ve bu anlaşmazlıklar yüzünden İstanbul’dan Dubrovnik’e 1547 yılının başlarında dönmüştür. Bu olaylarla ilişkili kişiler göz önüne alındığında Držić’in seyahatlerinin siyasi bir amaç doğrultusunda olduğu sonucuna varılabilir.
Bu olaylarla ilişkili kişiler göz önüne alındığında Držić’in seyahatlerinin siyasi bir amaç doğrultusunda olduğu sonucuna varılabilir.
1548 yılından itibaren Dubrovnik’te yardımcı rahip olduktan sonra, Držić tiyatro eserlerini yazmaya başlamıştır. Pomet olarak bilinen fakat bugünümüzde kayıp olan komedi oyunu, aynı isime sahip tiyatro topluluğu tarafından Rektör Sarayının önündeki meydanda oynanmıştır. Aynı yıl içinde 17 Nisan’da „ Vidra “ ( su samuru ) lakabıyla ünlü olan Držić, Vlaho Kanjic’i kendisine saldırmakla ve tahta parçalarıyla kafasına vurmakla suçlamıştır. Bu olaydan sonra tanıkların mahkeme tarafından dinlenmesiyle saldırgan mahküm edilmiştir.
1549 yılının Karnaval zamanı boyunca, Držić Rektör Sarayı’nın önünde bulunan aynı meydanda Tirena adlı pastoral oyununu oynatmıştır. Fakat ozamanki kötü hava şartlarından dolayı Držić’in tiyatro oyunu yarıda kesilmiştir.
Držić, şair Mavro Vetranović’in eserlerini intihal etmekle suçlanmış fakat Mavro Vetranović Marin’in oyunlarının kendisine özgü olduğunu söyleyerek Marin’i savunmuştur.
1550 yılına ait olan kaynaklar Držić’ten ilk kez rahip olarak bahsetmektedir. Držić, yine 1950 yılında Dubrovnikli asilzade Martolica Zamagna’nın düğününde Novela od Stanca adlı komedisiyle düğüne katılan davetlileri eğlendirmiştir.
Marin, kardeşi olan Vlaho Držić’in 1551 yılındaki düğün töreninde Tirena adlı oyununu tekrar oynatmış ve Venüs ile Adonis adlı mitolojik mısralı dramayı da yine bu düğün töreninde sergilemiştir. Venüs ile Adonis dramasının ana teması ise, Tanrıça Venüs’ün ölümlülerin en güzeli olan Adonis’e nasıl aşık olduğununun komik bir dille antatılmasıdır.
1551 yılında Venedik’te Držić’in iki farklı kitabı yayımlanmıştır. Bu kitaplar Držić’in yaşadığı dönem içinde yayımlanan ilk ve tek eserleridir.Bu kitaplardan ilkinin içeriği sadece Tirena adlı eserdir. Marin Držić’in Şiirleri ile Diğer Güzel Şeyler adlı ikinci kitabın içeriğinde ise Novela od Stanca adlı komedi, Venüs ile Adonis ve aynı zamanda aşk şiirleri ve risaleleri de vardır. Bahsedilen bu kitabın günümüzde bilinen sadece bir kopyası vardır. İlk baskıdan sonra bu kitaba ait ikinci baskılar ise 17. yüzyıldaki (1607 ve 1630 yılında) baskılardır.Bu arada, Držić’in eleştiri niteliğinde yazdığını eserleri ise el yazması şeklinde günümüze kadar bozulmadan gelmiştir.
1551 yılınının karnaval döneminde Pomet adlı tiyatro topluluğu belediye binasında Držić’in Dundo Maroje (Maroje Amca) adlı komedisini oynamıştır. Yine aynı yıla ait bir borç senedi Držić’in Marin Šumičić adlı arkadaşına borçu olduğunu bizlere göstermektedir.
Ardından, 1552 yılında, Garzarija adlı tiyatro topluluğu asilzade Džono Miškinov’un düğün töreninde, günümüze kadar sadece fragmanlarıkorunmuş olan Pjerin komedisini oynamıştır. Aynı tiyatro topluluğu, 1554 yılınının Karnaval döneminde asilzade Rafo Gozze’nin düğün töreninde de Džuho Krpeta oyununu oynamıştır. 1554 yılına ait bir diğer belgenin içeriğinde ise Držić ‘in Ivan Dračevica’yı kendisine haraket etmekle suçlaması vardır.
Držić ‘in düğün için yazmış olduğu Tripče de Utolče (Manda olarak da bilinen) ve Arkulin isimli oyunlarının performans tarihine ilişkin kesin bir bilgi günümüzde bulunmamaktadır. Bu bahsedilen eserler ne yazık ki , Džuho Krpeta oyununda olduğu gibi günümüze kadar kusursuz bir şekilde korunamamıştır.
Normal şartlarda rahipler tarafından gerçekleştirilen tuz ticaret ofisinin katiplik görevine, Držić 1553 yılında atanmıştır.
Sabo Gajčin’e ithafen Držić’in yazmış olduğu bir komedi oyununu Njarnjas isimli tiyatro topluluğu, 1555 yılında oynamıştır. Bir sonraki yıl yapılan tuz ticaret ofisinin katip görevlendirmesinde Držić katiplik görevini üstlenmek istememiş ve reddetmiştir. 1556’nın ilk baharında Vlaho Sorgo’nun düğününde Grižula (veya Plakir) oyunu davetlilere sergilemiştir.
1558 yılında, Dubrovnik’in ileri gelen devlet adamları oyunun içeriği kamuyu rahatsız ettiği gerekçesiyle Držić’in Hekuba adlı trajedisi’ni sergilemesine karşı koymuşlardır. Fakat tüm bu karşı koymalara rağmen Držić’in Hekuba’sı 1559 yılının başlarında Bidzaro adlı tiyatro toplulu tarafından oynanmıştır.
1562 yılının Aralık ayında Držić Venedik’e taşınmıştır. 1563 yılına ait belgelere bakıldığında Držić’in Venedik’in başpiskopos papazı olduğu görülmektedir. Držić, Lagün Şehri Venedik’te yaşayan zengin tüccar Pero Primović ile yakın bir arkadaşlık ilişkisi kurmuştur.Ve Pero öldükten sonra, kardeşlerinin Pero’nun uşağının aleyhine açtığı davada Držić’in vermiş olduğu demeci günümüze kadar hasar almadan korunmuştur.
Aynı yıl içinde Držić Dubrovnik’e kısa bir ziyarette bulunmuştur. Dubrovlik’li gelir muhasebecisinin 1564 yılının Ağustos ayına ait bir belgesinden Držić’in yine Dubrovnik’te bulunmuş olduğunu anlamamız mümkündür. Držić’in günümüze kadar ulaşmış olan beş mektubu incelendiğinde bu mektuplardan birisinin içeriğinde İspanya taraftarı Držić’in Dubrovnik’in otorite güçlerini devirmeyi planlamış olduğu görebiliriz. Držić, Toskana hükümdarı, Dük Cosimo I Medici ve oğlu Prens Francesco’ya 1566 yılında Floransa’dan yazmış olduğu mektubunda bu komplocu girişimini açıkça belirtmiştir. Marin’in yeğeni (Vlaho’nun oğlu) olan Jere Držić’in 1603’te hazırlamış olduğu Držić Ailesi’ne ait soyağacına bakıldığında, Marin Držić 2 Mayıs 1567’de Venedik’te ölmüş, Venedik’te ki Aziz Yahya ve Pavlus Bazilikası’a defnedilmiştir.